Een nieuwe legende over verlies en verlangen. Verteld vanuit het oogpunt van de gepensioneerde dood.

De belangrijkste gebeurtenissen uit zijn bewogen leven laat hij naspelen door een viertal acteurs.

Een vederlichte vertelling over de zwaarte van het bestaan. Want tenslotte heeft alleen de dood het eeuwige leven. En hij wordt er doodmoe van. 

Tekst en regie: Fabian Smit

Spel: Boris Chomette \ Joop Keesmaat \ Jochem Kragten \ Matthijs Rumke \ Sensemelia Sarmo

Decor \ Vormgeving: Martin van Rijn en Fabian Smit

Kostuumontwerp: Karin van der Leeuw

Muziek: Fabian Smit

Artwork: Sensemelia Sarmo

Techniek \ belichting: Nico Vellinga

Productie: Het Rotterdamsch Manifest i.s.m. De Fruitvis

Speeldatum: 25 juni 2016 (Preview) i.h.k.v. Festival Motel Mozaique.

Quotes over de preview:

'Het is een parel.'

'Geen idee waar ik naar zat te kijken. Maar ik was wel geboeid.'

'Wat een mooie teksten. Bijna literair'

'Het was erg grappig. Maar ik heb niet één keer moeten lachen.'

'Ik vond het echt mooi, de vondsten en al die details.'

'Ik vond het nogal treurig. Maar ik moest steeds lachen.'

'Absolute schande! Zo ga je niet met de dood om!'

'Dit verhaal moet gehoord worden.'

 'Het gaf ons een andere kijk op de dood. Dat voelde troostend.'